Rozdział 18

– Harry, gdzie idziemy i po co? – zażądałam, kiedy jechaliśmy jego czarnym Range Roverem przez ulice Londynu. Nie byłam zaznajomiona z okolicą, więc nie wiedziałam gdzie mnie zabiera. 

– Zobaczysz za minutę. Bądź cierpliwa – Harry odpowiedział swoim niskim, ochrypłym głosem.

– Dlaczego nie możesz mi powiedzieć? Nie jestem fanem niespodzianek – narzekałam.

– Ponieważ, kochanie, gdybym ci powiedział, nie byłoby zabawy – wyjaśnił ze swoim słynnym uśmiechem.

Wywróciłam oczami i milczałam, dopóki nie zaparkował samochodu przed dużym budynkiem ze szkła. Napis na nim brzmiał ‘West London Day Spa’.

– Harry, zabrałeś mnie do Spa? – zapytałam z podnieceniem. Nigdy nie byłam w takich miejscach, ale widziałam jak pięknie one wyglądały w filmach.

– Tak. – uśmiechnął się. Klasnęłam dłońmi i chwyciłam go za rękę, ciągnąć do środka.

Wnętrze było eleganckie i nowoczesne. Była recepcja w holu, przy której kobieta stała przed komputerem. Oprócz holu, znajdował się tam miniaturowy sklep w którym można było kupić produkty takie jak sole do kąpieli i kremy.

– W czym mogę pomóc? – zapytała kobieta, kiedy zbliżyliśmy się do niej.

– Mam rezerwację, na nazwisko Styles. – Harry uśmiechnął się z dumą.

– Dobrze. Więc Eve ma manicure, pedicure i pielęgnacje twarzy. A Harry masaż, prawidłowo? – zapytała, czytając informacje z ekranu.

W tamtym momencie Harry był moim ulubionym człowiekiem na świecie.  Dlaczego on to w ogóle dla mnie robił?

– Harry to cudowne, ale dlaczego nagle robisz to wszystko dla mnie? – zapytałam, po tym, gdy kobieta powiedziała, że zaraz ktoś po nas przyjdzie.

– Bez powodu. Po prostu chciałem zrobić dla ciebie coś miłego. Zawsze siedzisz sama w domu, lub z Zaynem. – wzruszył ramionami.

– Coś jest nie tak z Zaynem? – zapytałam.

– Nic, ale czuje, że żyliśmy w jednym domu przez pół roku, a ledwo się znamy.

– Ja.. – zaczęłam, ale mi przerwano.

– Harry Styles? Czekają na pana. – poinformowała kobieta, a Harry wstał.

– A co ze spędzaniem czasu razem? – roześmiałam się.

– Będę z tobą duchem – pomachał mi Harry.

– Tak, tak. Miłej zabawy.

* * *

– Więc, jak było? – zapytał Zayn gdy tylko razem z Harrym wróciłam do domu.

Moje paznokcie zostały pomalowane na piękny, lawendowy kolor, a na twarzy czułam świeżość.

– Niesamowicie – wyrzuciłam z siebie.

– Cieszę się, że dobrze się bawiłaś – odpowiedział, wskakując do naszego łóżka – Biedny Alfie, został uprowadzony przez Louisa i Nialla, więc żadnego zwierzaka do którego można się przytulić, dziś w nocy.

– Aww – zmarszczyłam brwi.

– Wiem, próbowałem ich powstrzymać, ale to nie miało sensu. – Zayn westchnął dramatycznie, co mnie rozśmieszyło. Również wczołgałam się do łóżka. Ja i Harry wróciliśmy do domu późno, ponieważ po drodze zatrzymaliśmy się, by kupić coś do jedzenia. Co dziwne, miałam ochotę na coś marynowanego, więc zatrzymaliśmy się w McDonaldzie. Zgasiłam małą lampkę przy łóżku, a pokój wypełniła ciemność. Jedyne światło rzucał ekran telefonu Zayna. Jego oczy były do niego przyklejone.

– Kto jest ważniejszy ode mnie? – dokuczałam.

– Moja mama – zaśmiał się, pokazując mi swój ekran.

On rzeczywiście pisał ze swoją mamą.  Jak słodko!

– To takie słodkie! – gruchałam.

To sprawiło, że  zaczęłam myśleć o swojej mamie, która wyparła się mnie. Żałowałam, że nie byliśmy w kontakcie. Nie nienawidziłam jej. Różniłyśmy się, ale nie chciałam, by to skończyło się w ten sposób.

– Tak naprawdę, piszemy o tobie – powiedział, zaskakując mnie.

– Naprawdę? O czym?

– Zobaczyła nasze zdjęcia i chciała wiedzieć kim jesteś. Więc wyjaśniłem jej sytuację – powiedział mi, wciąż patrząc na telefon, gdy opisywał.

Byłam trochę zdenerwowana. Kto wie dlaczego, ale byłam. Chciałam wiedzieć, co o mnie mówił.

– Co powiedziałeś o sytuacji – zapytałam, próbując wyciągnąć z niego więcej informacji.

Wreszcie spojrzał na mnie, mimo ciemności.

– Powiedziałem jej, że jesteś kuzynką Liama, że jesteś w ciąży, wprowadziłaś się i dzielimy pokój, bo potrzebowaliśmy miejsca, że jesteśmy sobie bliscy, i oczywiście, że jesteś piękna.

Moje serce podskoczyło, gdy usłyszałam ostatnią część wypowiedzi. Dobrze, że siedzieliśmy w ciemnościach, bo prawdopodobnie miałam pomidorową, czerwoną twarz. Nawet nie wiedziałam, jak zareagować.

– Och, cóż.. Co twoja mama, na to? – zapytałam.

– Ona powiedziała… – urwał, by sprawdzić na telefonie wiadomości – brzmi cudownie. Mam nadzieję, że razem z dziewczynkami ją poznamy.

Przypomniałam sobie opowieści o jego siostrach. Mówił, że są świetne.

– To musi być bardzo dobra kobieta – uśmiechnęłam się.

– Jest najlepsza – zgodził się Zayn.

Zrobiłam się zmęczona, po rozmowie z Zaynem, nie mogłam znaleźć wygodnej pozycji. Kręciłam się, próbując znaleźć pozycje, ale nie mogłam.

– Wszystko w porządku? – zapytał Zayn.

– Po prostu jestem zirytowana. Nie mogę spać, bo to dziecko mi nie pozwala. – Zayn zaśmiał się, najprawdopodobniej dlatego, że skakałam niczym ryba wyciągnięta z wody.

– To nie jest śmieszne. Połóż sobie twardą skorupę na szczycie żołądka i spróbuj usnąć, nie mogąc jej zniszczyć – mruknęłam.

– Przepraszam Eve. Wiem, że dla ciebie to trudne  – przeprosił.

Zabawne, że mogłam poczuć jego oddech na swojej skórze. Nie przypominałam sobie, by siedział aż tak blisko.

– J-jest trudne – zaczęłam jąkać.

W tym momencie czułam, jakbym nie mogła oddychać. Wiedziałam, że mogę zacząć się trząść. Ciśnienie w pokoju zdawało się przekraczać normy i nie wiedziałam co będzie dalej.

– Eve? – szepnął Zayn.

– Tak?

Nastąpiła długa pauza, po czym Zayn westchnął.

– Dobranoc.

 - jeśli przeczytałeś/łaś zostaw komentarz ;)